Di Dnia 3 grudnia 2024 r., w bazylice św. Bartłomieja na Wyspie Tyberyjskiej (Sanktuarium Nowych Męczenników XX i XXI wieku) odbyła się uroczystość wprowadzenia relikwii bł. Siostry Stelli i 10 Towarzyszek ze Zgromadzenia Sióstr Najświętszej Rodziny z Nazaretu, polskich męczennic z Nowogródka. Na ołtarzu ofiar nazizmu złożono welon na tabernakulum, wyhaftowany przez jedną z męczennic i używany w domu zakonnym w Nowogródku. Więcej informacji i zdjęć TUTAJ>>>
Na ołtarzu ofiar nazizmu znajdowały się już relikwie innych polskich męczenników: św. Maksymiliana Kolbe, bł. Stanisława Starowieyskiego oraz bł. ks. Jana Machy.
Jak doszło do męczeńskiej śmierci Marii Stelli i 10 Towarzyszek ze Zgromadzenia Sióstr Najśw. Rodziny z Nazaretu?
“Siostry nazaretanki przybyły do Nowogródka w 1929 r. na zaproszenie bpa Zygmunta Łozińskiego, obecnie Sługi Bożego, by objąć opiekę nad Białą Farą i zająć się wychowaniem i nauczaniem dzieci. Jako wspólnota domu Chrystusa Króla siostry zrosły się z życiem Nowogródka i służyły wielonarodowościowej społeczności miasta. Otwarte na potrzeby ludzi w czasie pokoju, jeszcze bardziej udzielały się w czasie okupacji, gdy trzeba było pocieszać, pomagać, modlić się i współczuć rodzinom prześladowanych, więzionych, mordowanych. Modlitwa w kościele farnym, gdzie siostry wkładały wiele wysiłku w oprawę liturgiczną nabożeństw, stała się dla umęczonego społeczeństwa przestrzenią nadziei wśród mroków panującego zła.
Terror okupacyjny, po zajęciu tych ziem przez Niemców, rozpoczął się w 1942 r. eksterminacją Żydów, po czym nastąpiła fala aresztowań ludności polskiej, a po niej zbiorowa egzekucja sześćdziesięciu osób, w tym dwóch kapłanów. Podobna sytuacja powtórzyła się 18. 07. 1943 r., kiedy to aresztowano ponad 120 osób z zamiarem rozstrzelania uwięzionych. Wówczas siostry nazaretanki wspólnie podejmują decyzję ofiarowania swego życia za uwięzionych członków rodzin. Wobec kapelana i rektora Fary, ks. Aleksandra Zienkiewicza, wypowiada ją w imieniu wszystkich, S. M. Stella, pełniąca obowiązki przełożonej: Mój Boże, jeśli potrzebna jest ofiara z życia, niech raczej nas rozstrzelają, aniżeli tych, którzy mają rodziny – modlimy się nawet o to.
Na planie ludzkich działań następuje zmiana. Uwięzionych wywieziono na roboty do Niemiec, a kilku nawet zwolniono. Wobec dalszego zagrożenia życia jedynego w okolicy kapłana, wspomnianego ks. A. Zienkiewicza, siostry nazaretanki ponowiły gotowość ofiary: Boże, mój Boże, Ksiądz Kapelan jest o wiele potrzebniejszy na tym świecie niż my, toteż modlimy się teraz o to, aby Bóg raczej nas zabrał niż Księdza, jeśli jest potrzebna dalsza ofiara.
Bóg ofiarę przyjął. Zarówno uwięzieni jak i kapłan ocaleli. To oni właśnie stali się głosicielami wiary w skuteczność pośrednictwa sióstr u Boga. Błogosławione S. M. Stella i 10 Towarzyszek ofiarą z życia heroicznie spełniły nazaretański charyzmat służby rodzinie.” (ŹRÓDŁO: Ulotka rozdawana w czasie uroczystości w bazylice św. Bartłomieja na Wyspie Tyberyjskiej w dniu 3 grudnia 2024 r.)
Siostry Męczennice z Nowogródka – s. M. Stella i 10 Towarzyszek w dniu 5 marca 2000 r. zostały beatyfikowane w Rzymie przez św. Jana Pawła II.
Jedyną siostrą ze wspólnoty w Nowogródku, która uniknęła aresztowania i rozstrzelania przez hitlerowców w dniu 1 sierpnia 1943 r. była s. Małgorzata (Ludwika Banaś 1896-1966). To ona odnalazła w lesie miejsce stracenia 11 współsióstr, uczestniczyła w ich ekshumacji i złożeniu do grobu przy kościele farnym. Fakt swojego ocalenia odczytała jako znak woli Bożej do pozostania w Nowogródku, by przejąć opiekę nad farą, służyć pomocą miejscowej ludności i podtrzymywać w niej wiarę oraz ducha religijnego. Po wojnie i zmianie granic pozostała w Nowogródku, gdzie zmarła po ciężkiej chorobie 26 kwietnia 1966 r. Świadkowie jej życia mówili o niej: “niewiasta mężna, bohaterka, ofiarna aż do heroizmu, zawsze gotowa okazać pomoc, odważna, dzielna, mądra Bożą mądrością.” Proces beatyfikacyjny s. Małgorzaty rozpoczął się 19 lutego 2003 r. Dnia 13 grudnia 2021 r. za zgodą papieża Franciszka, Kongregacja Spraw Kanonizacyjnych wydała dekret oficjalnie uznający heroiczność jej cnót.
WIĘCEJ INFORMACJI O S. M. STELLI I 10 TOWARZYSZKACH W TRZECIM NUMERZE ZESZYTÓW FORMACJI DUCHOWEJ CSFN do pobrania tutaj>>>
CZYTAJ RÓWNIEŻ:
RELIKWIE POLSKICH MĘCZENNIKÓW W SANKTUARIUM NA WYSPIE TYBERYJSKIEJ W RZYMIE>>>
Relikwie bł. ks. Jana Machy w Sanktuarium na Wyspie Tyberyjskiej w Rzymie>>>
Relikwie bł. Marii Paschalis Jahn w Sanktuarium na Wyspie Tyberyjskiej w Rzymie>>>
Oprac. Agata Rola-Bruni
Commenti