Di Gdyby KRONIKA RZYMSKA istniała, obchodziłaby w tym roku 40-lecie swojej działalności. Założona w celu uwiecznienia „polskiego” Rzymu w czasach pontyfikatu Jana Pawła II, przestała ukazywać się jeszcze za życia Papieża Polaka. W sumie przez dwadzieścia lat (od maja 1982 do końca 2002 r.) ukazały się 133 numery pisma – początkowo miesięcznika, następnie kwartalnika. Z wyjątkiem nr 38-42/1985 wydanego przez Duszpasterski Ośrodek dla Pielgrzymów Polskich „Corda Cordi”, KRONIKĘ wydawała Fundacja Jana Pawła II. Redaktorami naczelnymi pisma byli o. Konrad Hejmo oraz ks. Stanisław Wylężek.
KRONIKA RZYMSKA jest bezcennym źródłem informacji o „polskim” Rzymie – jego życiu religijnym, kulturalnym i społecznym oraz o ludziach, którzy je tworzyli. Wiele materiałów i tematów zasługuje na przypomnienie. Na początek prezentujemy fragmenty „Słowa od Redakcji” z pierwszego numeru pisma z maja 1982 r.
SŁOWO OD REDAKCJI KRONIKI (nr 1/1982) – fragmenty
„Wydarzenia w polskim Rzymie – szczególnie w czasach kiedy na Stolicy Piotrowej zasiada polski papież, Jan Paweł II – interesują Polaków zarówno w kraju jak i rozsianych po licznych zakątkach świata. Od dawna odczuwano w Rzymie potrzebę wydawania zwykłego biuletynu informacyjnego o wydarzeniach religijnych i kulturalnych w środowisku rzymskiej Polonii. W Rzymie mieści się wiele polskich instytucji kościelnych (…) Zdynamizowała także swą działalność niewielka kolonia świeckich. (…)
Po wyborze Kardynała Karola Wojtyły na papieża obserwuje się także wzmożone zainteresowanie polskimi zagadnieniami w środowisku włoskim. Wyrazem tego jest szereg spotkań, odczytów, koncertó, programów telewizyjnych, wiele podejmowanych przez Włochów wspólnie z Polakami inicjatyw w zakresie życia religijnego, kulturalnego i artystycznego. (…)
Te wszystkie wydarzenia i przeżycia należy zarejestrować, uwiecznić – tak, by nie tylko pozostał ślad dynamizmu polskiego środowiska rzymskiego w tych historycznych latach lecz również dlatego, by udziałem w przeżyciach związancyh z pontyfikatem Jana Pawła II – podzielić się z innymi. Jest to nasz niejako obowiązek. Obowiązek bezpośrednich świadków wielkich wydarzeń historycznych. Na takie świadectwo – jak nieraz można było to usłyszeć – oczekują nasi Rodacy w kraju i na emigracji. I mają do takiego świadectwa prawo, gdyż przywilejowana sytuacja nakłada również obowiązki.
Inicjatywa wydawania KRONIKI pragnie wyjść naprzeciw tym oczekiwaniom. Pragnie dostarczyć informacji o wydarzeniach w Polskich Instytutach, Zgromadzeniach zakonnych, o spotkaniach z Ojcem Świętym, o ruchu pielgrzymkowym, o uroczystościach, sympozjach, odczytach, wystawach, koncertach i innych przejawach życia i działalności kolonii polskiej w Rzymie. (…)”
Oprac. A. Rola-Bruni
Commenti