Di W 1954 roku w Rzymie ukazała się książka pt. “Pius XII a Polska 1939-1949”, zawierająca zbiór wypowiedzi Papieża o Polsce lub skierowanych do Polaków. Autorem opracowania był Kazimierz Papée – Ambasador RP przy Stolicy Apostolskiej.
WPROWADZENIE DO KSIĄŻKI:
Niniejszy tom, nagrodzony na konkursie specjalnie ogłoszonym, jest wydany staraniem Stowarzyszenia Intelektualistów Uchodźców we Włoszech (Associazione Intellettuali Rifugiati in Italia, AIRI) z funduszu obiegowego dostarczonego temu Stowarzyszeniu przez Fundację Forda.
Autor, ceniąc wysoce zasługi “Ford Foundation” i AIRI, wyraża swoją solidarność z zasadami współpracy międzynarodowej i poszanowania uczuć religijnych i narodowych wszystkich grup etnicznych, którymi to zasadami kieruje się AIRI; wdzięczny za wydanie tego zbioru, bierze na swoją osobistą odpowiedzialność badacza wszystkie twierdzenia zawarte w tym tomie.
Autor przyjmie z wdzięcznością wszelkie uwagi, któreby mu pozwoliły na ulepszenie niniejszej pracy w ewentualnym następnym wydaniu.
SŁOWO WSTĘPNE AUTORA (fragmenty):
Zbiór dokumentów, który oddajemy czytelnikowi, obejmuje dziesięciolecie 1939-1949. Zapewne będzie można kiedyś uzupełnić go i uwzględnić lata następne: na razie na to za wcześnie.
Powie ono czytelnikowi polskiemu, że Polska była wtedy nieustannie obecna w myślach i uczuciach Piusa XII. Wątpić można, czy jest drugi naród katolicki, któryby mógł na podstawie dokumentów wykazać się taką pełnią troski, takim udziałem czujnej myśli Papieskiej. Bo przecież wypowiedzi Piusa XII, Jego przemówienia, orędzia i listy to tylko cząstka wielkiej akcji Stolicy św. na rzecz Polski i Polaków w tym tragicznym okresie naszych dziejów. Nie ma takiej dziedziny, w której by się akcja ta nie zaznaczyła. Pomoc moralna i podtrzymywanie na duchu, pomoc materialna dla uchodźstwa i kraju, akcja dyplomatyczna i humanitarna, budzenie sumień i solidarności katolickiej, troska nieustanna i czujna o Kościół, Biskupów i wiernych w Polsce – to wszystko są skróty myślowe, które w każdej chwili rozrosnąć się mogą w udokumentowane rozdziały księgi, zawierającej historię stosunku Stolicy Apostolskiej do Polski w tym dziesięcioleciu.
Historia ta mówiłaby nam przede wszystkim o tym, jak bez chwili wahania Pius XII uznał najwyższe władze Rzeczypospolitej na wygnaniu i ich Ambasadę, choć było to solą w oku okupantów. Jej rozdziały i podrozdziały, ujete tu raczej przykładowo, wyglądałyby zapewne jak następuje: akcja nuncjusza Cortesiego, utworzenie Papieskiej Komisji Pomocy, pomoc dla obozów i jeńców, pomoc dla uchodźstwa i kraju, akcja lizbońska, reprezentacja Stolicy Świętej przy Rządzie RP w Angers i Londynie, walka Stolicy Świętej z okupantem, stosunek Papieża do wojska polskiego i powstania warszawskiego, akcja dyplomatyczna Piusa XII i akcja dplomacji papieskiej, akcja prasowa “Osservatore Romano”, działalność Radia Watykanskiego, pełnomocnictwa dla Prymasa Polski wracającego do kraju i jurysdykcja Biskupa Gawliny, emigracja, dzieci, młodzież, studenci, chorzy, starcy. (…)
Jak mówiliśmy wyżej, podane tu dokumenty dają tylko częściowy obraz działalności Piusa XII na rzecz Polski w dziesięcioleciu 1939-1949. Oby stać się mogły jedną z podstaw opracowania monografii, która idąc za śladem pięknej książki prof. Haleckiego o Piusie XII, zajęłaby się specjalnie przedstawieniem stosunku Ojca Świętego do Polski. (…)
W 2013 roku, nakładem Wydawnictwa Sióstr Loretanek ukazała się książka pod redakcją ks. Krzysztofa Lisa SDB, w której opublikowane zostały dokumenty wydane w 1954 roku przez Kazimierza Papée. Przejdź na stronę Wydawnictwa>>>
W marcu 2020 roku otworzono Archiwum Stolicy Apostolskiej dotyczące pontyfikatu Piusa XII (1939-1958). Więcej informacji TUTAJ>>> Można z niego korzystać na miejscu. Tylko niewielka jego część jest dostępna ONLINE>>>
Do niedawna działał w Rzymie Papieski Instytut Studiów Kościelnych, którego zadaniem było m.in. “poszukiwanie i opracowanie poloników w zbiorach watykańskich, rzymskich, a także innych włoskich i europejskich” (o. H. Fokciński SJ “Papieski Instytut Studiów Kościelnych w Rzymie”). Czy po przeniesieniu siedziby do Warszawy Instytut nadal będzie spełniał to zadanie? Trudno w tej chwili na to pytanie odpowiedzieć… czas pokaże…
(arb)
Commenti