Di Questo articolo è stato scritto in polacco. Puoi tradurre questa pagina web automaticamente nella tua lingua con Google. Se ti serve aiuto consulta la guida: Modificare le lingue di Chrome e tradurre pagine web.
Położone w centrum Wiecznego Miasta Museo di Roma jest kustoszem wielu polskich pamiątek. O niektórych pisałam już, np. w artykule „Polski akcent w Museo di Roma”. Tym razem pragnę zwrócić uwagę na kilka rzeźbiarskich poloników, których twórcą był znany włoski artysta Pietro Tenerani (1789-1869). Spod jego dłuta wyszły m.in. marmurowe popiersia Zofii Branickiej Odescalchi, Bolesława Potockiego i Zygmunta Krasińskiego (szwagra Zofii Branickiej) – gipsowe modele tych prac są częścią stałej ekspozycji Muzeum, kto wie, ile innych kryją muzealne magazyny… Posiadacze MIC CARD mogą zobaczyć stałą ekspozycję bezpłatnie.
W jednej z sal wystawione są popiersia, które znajdowały się kiedyś w pracowni Teneraniego przy via Nazionale w Rzymie. W 1941 roku cały zbiór podarowany został Muzeum przez Alix de Saisy Casin d’Honincthun. Oprócz rzeźb przedstawiających Polaków, zamieszczam również zdjęcie Zenaidy Wołkońskiej – rosyjskiej arystokratki zaprzyjaźnionej z wieloma Polakami, m.in. Adamem Mickiewiczem. To dzięki niej drzwi na salony najważniejszych rzymskich pałaców stanęły przed polskim wieszczem otworem. Obszernie o przyjaźni Mickiewicza z księżną Wołkońską pisze Andrzej Litwornia w książce pt. „Rzym Mickiewicza”.
Popiersia nie są jedynymi polskimi pamiątkami autorstwa Teneraniego. W dalszej części ekspozycji możemy zobaczyć gipsowy model płaskorzeźby z pomnika nagrobnego ks. Czartoryskiej. Może dzięku naszym Czytelnikom uda się ustalić, o którą księżnę Czartoryską chodzi – informacja zamieszczona przy modelu tego nie precyzuje.
Przy popiersiach zamieszczono następujące informacje:
Livio Odescalchi – Il busto ritrae Livio III Odescalchi che nel luglio 1841 sposò, a Francoforte, la nobile polacca Sofia Branicka. I due aristocratici, nell’ottobre dello stesso anno, arrivarono a Roma stabilendosi nel palazzo Odescalchi ai Santi Apostoli. Tenerani, legato al principe Livio da antica amicizia, scolpì i busti di entrambi.
Sofia Caterina Branicka Odescalchi – La cospicua dote di Sofia Caterina Branicka, discendente dai Potocki e forse da Caterina II di Russia, consolidò il patrimonio della famiglia del marito, Livio III Odescalchi. Donna colta e amante delle arti, la principessa promuoveva opere di beneficienza e riuniva nel suo salotto l’intellighenzia europea.
Przy popiersiu zamieszczono następującą informację:
Il conte Boleslaw Potocki, detto Bobò nei salotti romani, apparteneva alla antica famiglia di Cracovia, proprietaria di vasti possedimenti in Polonia. Nel 1825 sposò Marija Aleksandrovna, nata Saltykova. Tra i suoi avi si ricorda Jan Potocki, originale figura di intellettuale di epoca napoleonica, autore, alla fine del Settecento, del romanzo il Manoscritto trovato a Saragozza.
Przy popiersiu zamieszczono następującą informację:
Il conte Sigismondo Krasinski fu uno dei più importanti letterati del romanticismo polacco. La sua opera, ispirata a temi storici e filosofici, rispecchia le profonde inquietudini morali e religiose della società dell’epoca. Oltre al suo busto, Tenerani eseguì quelli del figlio e della moglie Eliza Branicka.
Przy popiersiu zamieszczono następującą informację:
Zenaide de Beloselskij, moglie dell’aristocratico Nikita Wolkonskij, si trasferì a Roma nel 1829. La loro sontuosa dimora, presso San Giovanni in Laterano, divenne punto di incontro internazionale di intellettuali e artisti tra i quali Thorvaldsen, Belli, Stendhal. Il busto eseguito da Pietro Tenerani nel 1850 interpreta la devota spiritualità della principessa, convertita al cattolicesimo nel 1833.
Przy płaskorzeźbie zamieszczono następującą informację:
Le anime che volano in cielo (1825) – modello in gesso per il rilievo in marmo del monumento sepolcrale della principessa Czartorisky.
Agata Rola-Bruni
Commenti