Di Książka Mariusza Karpowicza pt. “Polsko-włoskie związki artystyczne” ukazała się w 2012 roku nakładem Wydawnictwa Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie. ZOBACZ INFORMACJĘ NA STRONIE WYDAWNICTWA>>>
W czasach króla Jana III podróż do słonecznej Italii i zapoznanie się z jej dorobkiem artystycznym, była obowiązkiem każdego wykształconego mężczyzny. Podróżowali nie tylko bogaci polscy magnaci, lecz także włoscy artyści, którzy przemierzali całą Europę w poszukiwaniu zatrudnienia. Wielu z nich dotarło także do Rzeczpospolitej, gdzie ich twórczość znalazła upodobanie w gustach szlachty, zafascynowanych włoską sztuką. Książka stanowi wnikliwą analizę artystycznych związków pomiędzy Rzeczpospolitą czasów Jana III a Włochami.
SPIS TREŚCI
1. Ramy czasowe, 2. Sarmatyzm Oświecony, 3. Integracja z Europą, 4. Sztuka sepulkralna, 5. Tryumf stiuku, 6. Berninizm, 7. Dwór artystyczny Jana III (Architekci, Malarze, Rzeźbiarze, Graficy), 8. Geografia artystyczna (Warszawa, Wielkopolska, Kraków, Środowisko wileńskie, Gdańsk i Frombork, Lwów i wschodnia Małopolska)
ROZDZIAŁ I – RAMY CZASOWE (fragm.)
Faza Sobieskiego obejmuje znacznie szerszy okres niż samo panowanie Jana III. Ponieważ ta właśnie faza upływa pod znakiem baroku klasycyzującego i zwrotu ku antykowi, trzeba ją liczyć od pierwszego pojawienia się portyku świątyni w budowli pałacowej. Niezwykle to ważny dla kultury polskiej element, od tego czasu wszystkie dworki polskie będą miały taki świątynny portyk. Stanie się on niemal wyznacznikiem narodowej architektury dworkowej i pałacowej. (…)
Koniec fazy Sobieskiego to wcale nie data śmierci monarchy, ani nawet Wojna Północna i drugi “potop” szwedzki, tylko pojawienie się nowej formacji stylistycznej – baroku późnego. Pierwszym, wybitnym dziełem sztuki tej nowej formacji jest mały kościółek norbertanek w Imbramowicach pod Krakowem, projektowany w roku 1711 przez Kaspra Bażankę. Faza Sobieskiego obejmuje zatem lata 1668 – 1711. (…)
(arb)
Commenti