„Archeion” (ISSN 0066–6041) jest najstarszym wydawanym w Polsce czasopismem naukowym poświęconym sprawom archiwalnym. Został utworzony w Warszawie w 1926 r., zaś pierwszy jego tom ukazał się drukiem w roku następnym (1927). Założycielem i pierwszym redaktorem „Archeionu” był Stanisław Ptaszycki (do 1931). Do wybuchu drugiej wojny światowej ukazało się 16 tomów periodyku.
Po wojnie „Archeion” reaktywowano (1948) — ukazał się wówczas łączony tom 17–18. Do roku 1951 był organem Wydziału Archiwów Państwowych, a następnie (do dziś) Naczelnej Dyrekcji Archiwów Państwowych, która jest zarazem wydawcą czasopisma. Tomy 1-50 oraz 95-do numeru bieżącego są dostępne online.
Na łamach „Archeionu” publikowane są teksty z zakresu teorii i praktyki archiwalnej, będące rezultatami badań teoretycznych i empirycznych w zróżnicowanym obszarze dokumentalnego dziedzictwa historycznego. „Archeion” kierowany jest do środowiska archiwów państwowych, archiwów bieżących, społecznych i prywatnych oraz akademickiego środowiska nauk historycznych i nauk pomocniczych historii, a także do wszystkich humanistów zainteresowanych naukową refleksją nad archiwami i archiwaliami.
Czasopismo „Archeion” jest recenzowanym czasopismem otwartego dostępu. Przyjmuje ono tzw. brylantowy model otwartego dostępu, tzn. otwarty i darmowy dostęp bez ograniczenia czasowego.
Od tomu 120 (za 2019 r.) wersja online „Archeionu”, publikowana na portalu czasopism naukowych eJournals, jest podstawową wersją czasopisma.
ŹRÓDŁO: strona internetowa ARCHEIONU
Badacze poloników włoskich znajdą w tym periodyku wiele ciekawych artykułów.
(arb)
Comments